Autentyczne i Niezależne Forum Biblijne

Tomasz G

Moderator

Dołączył: 2020-04-30

Liczba postów: 787

TEOKRACJA .....

TEOKRACJA ....

Państwo Teokratyczne to model państwa najstarszy historycznie, który opiera się na rządach kapłanów lub fakcie, że władca jest równocześnie najwyższym kapłanem. System ten był charakterystyczny dla starożytnej Mezopotamii oraz starożytnego Egiptu - Według Biblii zgodnie z naukami Mojżesza przed Monarchią w Izraelu miała też być Teokracja ale co ciekawe sam Jezus Chrystus był zwolennikiem rozdziału Kościoła od Państwa aż do nastania Królestwa Bożego przy powrocie Jezusa  -'Wtedy mówi do nich: Oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co Bożego, Bogu."
Ew Mat 22,21 BW - Zapytywali Go zebrani: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela? Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ... Dzieje Ap 1,6-8 BW

Leksykon Religii Warszawa 2015 r

Biblia a Teokracja ....

Teokracja to rząd, który swoją władzę czerpie bezpośrednio od Boga. Rząd Izraela był teokracją, rządem Bożym. Bóg przy płonącym krzewie kazał Mojżeszowi wyprowadzić swój lud z Egiptu. Czyniąc wielkie cuda i znaki, wyzwolił Izraela i poprowadził go przez pustynię do ziemi obiecanej. Tam rządził nimi poprzez sędziów „aż do proroka Samuela”, do którego Bóg przemówił, gdy był dzieckiem i przez którego objawił swoją wolę.

Lud za dni Samuela prosił, aby namaszczono króla. Bóg wybrał więc Saula, a Samuel namaścił go na króla Izraela. Saul nie słuchał Bożego głosu, więc Bóg wybrał nowego króla i posłał Samuela, aby namaścił Dawida. Tron Dawida został ustanowiony na wieki, a Salomon objął królestwo w miejsce swego ojca Dawida, „Potem zasiadł Salomon na tronie Pana jako król zamiast Dawida, swego ojca,”. (I Kron. 29:23)

Tron Pana ....

Tron Dawida był tronem Pańskim, a Salomon zasiadł na nim jako król ziemskiego królestwa Bożego. Następstwo tronu zstąpiło w linii Dawida do Sedekiasza, który został poddany królowi Babilonu i który zawarł uroczyste przymierze przed Bogiem, że będzie lojalnie składał wierność królowi Babilonu. Sedekiasz zerwał jednak przymierze, a Bóg rzekł do niego:

„Lecz o tobie, bezecny bezbożniku, książę izraelski, którego dzień nadszedł w czasie, gdy wina dojdzie do swojego kresu – Tak mówi Wszechmocny Pan: Precz z diademem, precz z koroną; nic nie pozostanie tak, jak jest. To, co niskie, będzie wywyższone, a co wysokie, będzie poniżone. W gruzy, w gruzy, w gruzy obrócę je. Także ono nie pozostanie tak, aż przyjdzie ten, który ma do niego prawo; jemu je dam.”. (Ez. 21: 30-32.  Zob. też 17:1-21)

Królestwo było wtedy podległe Babilonowi. Kiedy Babilon upadł, a Medo-Persja zwyciężyła, został on pokonany po raz pierwszy. Gdy Medo-Persja upadła i została objęta przez Grecję, została pokonana po raz drugi. Kiedy imperium greckie ustąpiło Rzymowi, zostało pokonane po raz trzeci. Po tym zdarzeniu padły słowa: „w gruzy obrócę je. Także ono nie pozostanie tak, aż przyjdzie ten, który ma do niego prawo; jemu je dam.”.

Kto ma do tego prawo? „I oto poczniesz w łonie, i urodzisz syna, i nadasz mu imię Jezus. Ten będzie wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego. I da mu Pan Bóg tron jego ojca Dawida. I będzie królował nad domem Jakuba na wieki, a jego królestwu nie będzie końca.”. (Łuk. 1: 31-33)

Przyjdź Królestwo Twoje ....

W noc, w którą został zdradzony, Jezus z goryczą oświadczył: „moje królestwo nie jest z tego świata”. Tron Pański został usunięty z tego świata i „nie będzie go więcej, aż przyjdzie ten, do którego należy”, a wtedy będzie mu dany. Czas ten nastąpi u kresu dziejów, gdy nowy początek będzie już blisko.

Do dwunastu apostołów Zbawiciel powiedział: „A Ja przekazuję wam Królestwo, jak i mnie Ojciec mój przekazał, abyście jedli i pili przy stole moim w Królestwie moim, i zasiadali na tronach, sądząc dwanaście plemion Izraela.”. (Łuk. 22:29,30)

Z relacji Mateusza o obietnicy Chrystusa dla dwunastu apostołów dowiadujemy się, kiedy się wypełni: „przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na tronie chwały swojej, zasiądziecie i wy na dwunastu tronach i będziecie sądzić dwanaście pokoleń izraelskich.”. (Mat. 19:28)

Drugie przyjście Jezusa poprzedza ustanowienie Jego Królestwa. W przypowieści o talentach Chrystus skrywa się pod postacią szlachcica, który „udał się do dalekiego kraju, aby objąć królowanie i wrócić.”. (Łuk. 19:12) On sam nam powiedział, kiedy zasiądzie na tronie swojej chwały: „Gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swej chwały. I będą zgromadzone przed nim wszystkie narody,” (Mat. 25:31,32)

Patrząc w przyszłość  ....

Objawiciel z niecierpliwością wyczekuje, czasu, gdy: „Zatrąbi siódmy anioł; i odezwą się w niebie potężne głosy mówiące: Panowanie nad światem przypadło w udziale Panu naszemu i Pomazańcowi jego i królować będzie na wieki wieków.”. (Obj. 11:15) Z kontekstu jasno wynika, kiedy to nastąpi: „I popadły w gniew narody, lecz i twój gniew rozgorzał, i nastał czas sądu nad umarłymi, i oddawanie zapłaty sługom twoim prorokom i świętym, i tym, którzy się boją imienia twego, małym i wielkim, oraz wytracenia tych, którzy niszczą ziemię.”. (w. 18)

Będzie to czas, w którym zostanie ustanowiony sąd ostateczny, nagrody dla sprawiedliwych, kary dla niegodziwców i królestwo Chrystusa. Królestwa tego świata staną się królestwami naszego Pana wtedy, kiedy wszyscy, którzy sprzeciwiają się władzy Chrystusa, zostaną zniszczeni.

Chrystus zapanuje jako „Król królów i Pan panów.”. (Obj. 19:16) „Królestwo, władza i moc nad wszystkimi królestwami pod całym niebem będą przekazane ludowi Świętych Najwyższego.”, a „Święci Najwyższego otrzymają królestwo i posiądą królestwo na wieki, na wieki wieczne.”. (Dan. 7:27,18)

Królestwo Chrystusa nie będzie mogło zostać ustanowione na ziemi, aż ten czas nastąpi. Jego królestwo nie jest z tego świata. Jego naśladowcy mają się uważać za „gości i pielgrzymów na ziemi.”. Paweł mówi: „Nasza zaś ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa,”. (Hebr. 11:13; Fil. 3:20)

Rola rządu ....

Od czasu odejścia królestwa Izraela, Bóg nie upoważnił żadnego człowieka ani grupy ludzi do wykonywania Jego praw. „Pomsta do mnie należy; Ja odpłacę, mówi Pan.”. (Rzym. 12:19) Rządy cywilne roztrząsają sprawy związane ze stosunkami człowieka z człowiekiem, ale nie mają nic wspólnego z obowiązkami, które wynikają z relacji człowieka z Bogiem.

Z wyjątkiem królestwa Izraela, żaden rząd nie został natchniony przez Boga, aby kierować sprawami państwa. Ilekroć ludzie usiłowali utworzyć taki rząd jak rząd Izraela, wzięli na siebie interpretację i egzekwowanie prawa Bożego. Przyjęli sobie prawo do kontrolowania sumienia i tym samym przywłaszczyli sobie autorytet Boga.

Grzechy przeciwko Bogu były karane, a sądy, które zostały wykonywanie, wynikały nie tylko z Boskiej sankcji, ale były pod Jego bezpośrednią kontrolą i na Jego rozkaz. Czarownicy mieli zostać skazani na śmierć. Bałwochwalcy mieli zostać zabici. Wulgaryzmy i świętokradztwo karano śmiercią. Całe narody bałwochwalców miały zostać wyeliminowane. Kary wymierzał jednak ten, który czyta w sercach ludzi, zna miarę ich winy i traktuje swoje stworzenia z mądrością i miłosierdziem. Kiedy ludzie, z ludzkimi słabościami i namiętnościami, podejmują się wymierzania kar, mają miejsce niepohamowana niesprawiedliwość i okrucieństwo. Zostają popełnione najbardziej nieludzkie zbrodnie, a wszystko to w święte imię Chrystusa.

Tyrania Religijna ...

Prawo Izraela karało przestępstwa przeciwko Bogu. Dziś argumentuje się, że powinno się nadal używać kar wobec podobnych grzechów. Prześladowcy używają ich, aby usprawiedliwić swoje czyny. Pogląd, że Bóg przekazał władzy ludzkiej prawo do kontrolowania sumienia, jest podstawą religijnej tyranii i prześladowań. Ci, którzy jednak rozumują w ten sposób, tracą z oczu fakt, że obecnie żyjemy w innej dyspensacji, w warunkach zupełnie innych od warunków Izraela. Królestwo Izraela było królestwem Chrystusa, które nie zostanie ustanowione aż do Jego drugiego przyjścia, a obowiązki odnoszące się do relacji człowieka z Bogiem nie mogą być regulowane ani egzekwowane przez ludzką władzę.

Źródło: „Patriarchowie i prorocy”, 1890, Cytaty z „Greatest Leaders America on the Relationship between Church and State” https://sklep.znakiczasu.pl/

To się źle skończy ...

Nie zgadzam się z papieżem Franciszkiem w wielu kwestiach, głównie teologicznych, ale muszę mu przyznać rację – państwa wyznaniowe źle kończą.Myśl ta pojawiła się w wywiadzie papieża dla francuskiego „La Croix”. Opowiadając się ze względu na wolność religijną za laicką formą państwa, o państwach wyznaniowych powiedział, że „źle kończą”.

https://znakiczasu.pl/to-sie-zle-skonczy/

Wśród państw wyznaniowych wyróżnić możemy:
chrześcijańskie: katolickie - Maltę, Monako, Liechtenstein, Watykan. protestanckie ( gdzie monarcha jest teoretyczne nadal głową państwa i kościoła ale  mamy tam demokracja i tolerancje  ) Wielka Brytania i kraje Skandynawskie - Szwecja , Dania , Norwega ...
w świecie islamu sunnickie państwa wyznaniowe są Arabii Saudyjskiej i Mauretanii, a szyickie w Iranie. ...
żydowskie: Izrael.
buddyjskie: BLeksykon
hutan, Mjanma.

Leksykon Religii Warszawa 2015 r

PRAWO A TEOKRACJA https://youtu.be/weOsnrDOS_8